Werkplaats en afhaalpunt in Den Hoorn zh

Levertijd 1-2 werkdagen

Verzending binnen NL € 3,95

Mont Ventoux beklimmen

Het beklimmen van de legendarische Mont Ventoux

Voor je lol?

De Mont Ventoux beklimmen. Doe je zoiets nou voor je lol of niet? Toen ik een stuk jonger was, ging ik vaak op fietsvakantie. Zeker de eerste keren was dat heel primitief en kwam het neer op zoveel mogelijk kilometers per dag maken. Het verhaal dat we vertelden: je hebt veel voorpret en achteraf heb je de sterke verhalen; tja, het fietsen zélf daar moet je wel even doorheen ja…

Met de voorpret zit het wel goed. Ik schrijf een heuse blog(!), fiets weer naar m’n werk en verdiep me wat in het beklimmen van de Mont Ventoux. En als ik ‘m straks heb beklommen – het liefst 2x – toon ik daarmee toch mooi aan hoe serieus ik m’n hobby neem. Bovendien heb ik dan het bevrijden van kindslaven gesteund (sponsoren kan nog steeds), want zonder dat was ik er nooit aan begonnen.

Duwen, trekken, stampen. Waar ben ik aan begonnen…

Maar bij het klimmen zelf hoort afzien. De spanning tijdens de eerste kilometers. Voelen de benen wel goed? Heb ik mezelf niet overschat? Had ik niet meer moeten trainen? Dan het echte klimmen: duwen, trekken, stampen. De constatering dat je nauwelijks vooruitkomt (de kilometerpaaltjes liegen niet), en dat je hier dus nog wel even bezig bent, in de Provence, op meer dan 1000 kilometer van huis.

Gedachten die zich herhalen. Die je probeert de goede kant op te sturen, weg van de twijfel. Waar ben ik aan begonnen? Ik had ook met bier, chips en m’n benen op tafel achter de tv kunnen zitten. Ook al kijk ik bijna nooit tv, ineens lijkt dat het paradijs. Zoals je de dag voor een deadline zin krijgt je huis op te ruimen.

Dan helpt het vast me te realiseren dat het voor de goede zaak is, en niet alleen om mezelf te bewijzen. Trouwens, kinderen in Haïti hebben nog wel wat meer te lijden dan ik op een ochtendje tegen de hellingen van de Mont Ventoux.

Het komt dus neer op: het doel voor ogen houden, je niet gek laten maken en gewoon doorklimmen tot je op de top bent. Met de juiste tandwielen is dat voor de meeste fietsers haalbaar. Bovendien klimmen we ‘maar’ vanaf Sault.

Vanaf Sault – de mietjeskant

Iedereen die de Mont Ventoux beklimt verdient respect. Dan weten jullie dat vast. 🙂 Maar dit is wel de makkelijkste beklimming van de Mont Ventoux. Sault ligt al op 765 meter hoogte en over 26 kilometer neemt de route de tijd om boven te komen. De beklimming begint met een korte afdaling (“Haha, zo red ik het wel naar boven!”), die verandert in een klim van 3-6% (“Niet te snel starten, eigen tempo rijden, dan kan iedereen het.”) tot Chalet Reynard. Het venijn zit ’m in de staart, waar de route samenkomt met die vanaf Bédoin en door het beruchte maanlandschap naar de top kruipt.

De mistral

Ventoux heeft volgens de inheemse bevolking alles te maken met ‘wind’ (vent), en hier doet de berg zijn naam eer aan. Op de kale berg heeft de mistral vrij spel: een ‘magistrale’ wind vanuit het noordoosten, die niet echt meewerkt als je vanuit het zuidwesten de berg op probeert te fietsen. Bij zware windstoten worden er tochten afgelast om te voorkomen dat fietsers de berg af worden geblazen! Op de kale pukkel loopt ook nog het stijgingspercentage op tot 8%, met een stuk van 11% als klap op de vuurpijl.

De top

Na gemiddeld 2,5 uur klimmen sta je dan op 1897,10 meter hoogte. Dus niet op 1912 zoals de kilometerpaaltjes aangeven of 1909 zoals sinds kort op de top staat aangegeven. In het boek De kale berg (bol.com) en op dekaleberg.nl wordt hier flink over uitgeweid. Het verschil tussen bijna 1900 en ruim 1900 meter hoogte blijkt gevoelig te liggen. Zelfs het bord op de top, dat ná de nieuwste meting is geplaatst, ontkent dus de feiten. De berg is lager geworden. Jammer voor het verhaal, maar in de benen zul je het niet voelen. En het wordt er ook niet warmer op: het kan zomaar 15 graden kouder zijn dan beneden!

Vanaf B̩doin Рde klim

Mijn idee is om dan af te dalen – jasje aan – richting Bédoin en de berg vanaf daar opnieuw aan te vallen. Dit is de moeilijkste kant van de drie (vanaf Malaucène is de derde). Ook hier begint de klim rustig, maar al na 5 kilometer moet je bocht na bocht met 9-10% omhoog, zonder kans om even uit te rusten of op adem te komen. De haarspeldbocht bij St. Estève, het kilometerslange bos, De Zeven Bochten, de vliegen die je er niet uit fietst, Chalet Reynard dat maar niet verschijnt, vervolgens het begin van het maanlandschap waar het met de top in zicht even mee lijkt te vallen, maar de berg na korte tijd weer toeslaat… Dit is waar de mythen over het beklimmen van de Mont Ventoux over elkaar heen buitelen.

Ik twijfel ineens of voorpret het goede woord is. Het is eerder een tinteling in de buik en een lichte huivering. Nog krap zeven weken…

Boeken over de Mont Ventoux

De kale berg
Lex Reurings & Willem Janssen Steenberg

Alles wat er te weten valt over de Mont Ventoux en het beklimmen ervan.


Ventoux
Bert Wagendorp

Een verhaal over vriendschap, liefde en de dood met als onontkoombaar middelpunt: de Mont Ventoux.

→ Meer boeken over fietsen

Categorie:

6 reacties op “Het beklimmen van de legendarische Mont Ventoux”
  1. Annelieke avatar
    Annelieke

    Heb ik nou het stuk over je nieuwe fiets (inclusief technische details!) gemist, of komt dat nog?

    1. Aartjan Collée avatar
      Aartjan Collée

      Haha, dat komt misschien nog. Ik loop een beetje achter eigenlijk. Ook bloggers hebben vakantie… ?

  2. Dagmar avatar
    Dagmar

    Leuk geschreven zeg! Het ziet er professioneel uit hoor. Over die beklimming maak ik me niet zo’n zorgen, dat gaat helemaal goedkomen. Misschien heb je niet meer “je eerste benen”, je hebt er een jarenlange ervaring voor in de plaats gekregen. Je fietst nu ongetwijfeld veel “slimmer”. Bovendien ben je er ook qua materiaal flink op vooruitgegaan ten opzichte van die spartaanse tochten van vroeger. En dan fiets je dit keer ook nog zonder bagage. Je vliegt straks die berg op, dat kan niet anders. Heb ik je overtuigd (van mijn verwachtingen)?
     
    Anders kun je voor de zekerheid misschien een van die zelfdrinkende bidons van je nieuwe fiets meenemen om het klimmen iets te vergemakkelijken…? 😉
     
    Maar serieus, goed bezig! Benieuwd naar je volgende blog!

    1. Aartjan Collée avatar
      Aartjan Collée

      Bedankt voor je reactie en overtuigende verwachtingen! Het is maar goed dat die er bij sommigen zijn, anders stapte ik straks gewoon halverwege af. ? Ik kan overigens nog wel wat verwachtingen van die 2e klim gebruiken. Dat ik echt een modderfiguur sla als ik het niet doe of niet haal. Anders begin ik er niet eens aan. ?

      Als we dan toch in de weer gaan met automatische voorzieningen, kan ik beter wat zuurstofflessen in m’n bidonhouders stoppen en aan de beademing die berg op klimmen.

  3. Teus-Jan avatar
    Teus-Jan

    Helpt het nog als we je voor die tweede klim nog apart een extra bedrag toezeggen??

    1. Aartjan Collée avatar
      Aartjan Collée

      Dat mag natuurlijk altijd! Maar ik ga er sowieso voor. Daarnet heb ik de documentaire Omdat ik het wil gekeken, over een jongen die 14 bergen achter elkaar heeft beklommen zonder dat daar iets tegenover stond. Dus ja…

Laat een antwoord achter aan Teus-Jan Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *