Het is een heldere avond. Kleine lichtjes bewegen zich traag door het dal beneden. Verlichte miniatuurhuizen op de tegenoverliggende hellingen. Hoog in de bergen hier en daar een fel licht dat dient als herkenningspunt. Schreckhorn, Eiger, Silberhorn, Männlichen. De toppen van de bergen zijn nog net zichtbaar onder de nachtelijke hemel. Verder naar rechts Venus en Jupiter. Bijna loodrecht boven ons de wassende maan.
Hoe klein zijn wij hier, op onze helling, in het dal, ver beneden de bergtoppen, op grote afstand van onze eigen maan, op onze eigen planeet aarde, samen met wat andere planeten draaiend om onze eigen zon, in een onmetelijk groot heelal.
Dit is de enige plek die we hebben. En het is prachtig!
Wie denkt dat je een raketreis nodig hebt voor het overview effect, heeft nog nooit goed om zich heen gekeken.
Geef een antwoord