Moet de wereldbevolking groeien?

Er zijn mensen die met een zekere parmantigheid beweren dat de wereldbevolking moet groeien om klimaatverandering te stoppen. Bijvoorbeeld David Deutsch, auteur van het veelgeprezen boek The beginning of infinity in deze podcast met Naval Ravikant. Hun redenatie: mensen doen uitvindingen; hoe meer mensen, hoe groter de kans op een uitvinding die het klimaatprobleem oplost. Of ook wel: mensen creëren waarde en verdienen geld; hoe meer geld er is, hoe meer we kunnen investeren in de oplossing van het klimaatprobleem. Hoewel het een origineel gedachte-experiment is, valt er nogal wat op af te dingen:

1. Tot nu toe leiden bevolkingsgroei en economische groei tot méér vervuiling. Zelfs nu al meer dan 50 jaar (het rapport The limits to growth van de Club van Rome dateert van 1972) duidelijk is wat de negatieve gevolgen zijn, hebben bevolkingsgroei en economische groei niet tot een kentering geleid.
2. Als je het sommetje maakt van ‘klimaatoplossingen’ min (-) vervuiling door groei, heeft het antwoord tot nu toe dus een negatieve waarde. Als dat al verandert, is het de vraag op welke termijn en of dat nog op tijd is om de meest ernstige gevolgen van klimaatverandering te voorkomen.
3. De redenatie lijkt er vanuit te gaan dat statistisch gezien één op de zoveel mensen een belangrijke uitvinding doet. Laten we het even zo simplistisch houden. Dan nóg is de vraag wat deze verhouding precies is (1 : …? mensen), en of deze uitvinding van de één compenseert voor de vervuiling van alle anderen die statistisch gezien nodig waren om tot deze uitvinding te komen.
4. En natuurlijk is het niet zo simpel. Succesvolle doorbraken zijn zelden tot nooit een individuele prestatie. Ze gedijen in een cultuur waarin wetenschap en techniek belangrijk zijn, op plekken waar mensen samenkomen om ideeën uit te wisselen (vergelijk Silicon Valley) en dankzij gerichte allocatie van middelen (als we koste wat kost een mens op de maan willen zetten, dan kúnnen we dat).
5. Er is dus een andere effectieve (en minder risicovolle) manier om klimaatverandering te stoppen: wetenschap en techniek belangrijk maken, hubs creëren, en de allocatie van middelen verschuiven van grote vervuilers naar schonere oplossingen.

De redenatie is die uit de film Don’t look up, waarin het tegengaan van een meteorietinslag steeds wordt uitgesteld, waarmee de oplossing alsmaar risicovoller wordt.

De redenatie is die van Shell, dat eerst nog heel veel geld moet verdienen aan fossiele brandstof om uiteindelijk de energietransitie te kunnen bekostigen.

Het kán zo zijn, maar ik zou er mijn geld niet op zetten. Ik richt me liever op positieve verandering dan de hoogst onzekere uitkomst van een som met veel te veel variabelen af te wachten.