Mood follows action

M’n sabbatical baant zich een weg tussen eruit halen wat erin zit en alles in een ontspannen tempo aangaan.

Dat laatste is de luxe die ik nu heb en daar wil ik ook gebruik van maken. Ik zet me in gedachten vaak genoeg af tegen een leven waarin je alles maar moet combineren en steeds meer ‘erbij moet doen’, zo geforceerd dat écht belangrijke dingen eronder lijden en het bij menigeen langdurige stress oplevert. En ik vind ook dat m’n omgeving er recht op heeft dat ik me flexibel opstel en vaker bijspring, zeker in m’n gezin.

Aan de andere kant is dit jaar een kans die ik wil benutten. Een kans om m’n eigen interesses te volgen, me te ontwikkelen en iets in gang te zetten dat levensveranderend is. Ja, ik heb de lat hoog liggen. Hoewel… een zaadje planten kan al genoeg zijn.

Het is goedbeschouwd een balanceeract tussen loslaten en controleren. Sinds het luisteren van een podcast van Tim Ferriss met Rich Roll (Reinventing your life at 30, 40 and beyond – ja, ik voelde me aangetrokken tot de titel) ben ik me bewust geworden van een bijkomend aspect: stemming. Na de eerste twee maanden besloot ik wat meer los te laten. Ik stopte met m’n dagelijkse journaal en leefde met de dag. In het begin was dat lekker, maar na een tijdje werd ik toch wat apathisch. Niet dat ik stil zat – zeker niet – maar ik had langzaamaan steeds minder verwachtingen van m’n sabbatical en raakte een beetje in mineur.

Welke verwachting precies is gerechtvaardigd laat ik in het midden, maar ik geloof dat er een verband is tussen verwachting en toekomst. Dus ik wilde hier verandering in aanbrengen, maar wist niet goed hoe. Als ik het beredeneerde was ik niet verkeerd bezig, maar toch raakte ik onzeker. Dit weekend besloot ik weer wat meer controle te nemen en acties in te plannen. En dat helpt! Dankzij genoemde podcast weet ik waarom: mood follows action. Je kunt je stemming proberen te beïnvloeden met nadenken, maar het werkt beter om in actie te komen. De teugels in handen te nemen, te plannen, te sporten…

Ik vond het mooi om Tim Ferriss over zichzelf te horen zeggen dat hij geen expert is in deze dingen maar een leerling. Het voelt prettig om dat erbij te zeggen: ik schrijf dit niet omdat ik het nu weet, maar in de hoop het te onthouden en er op de juiste momenten iets mee te doen.