Reflectie op Steve Jobs

Gisteren deelde ik m’n blog ‘Steve Jobs over fietsen’ op LinkedIn en Mastodon, en zo kwam ik aan 142 paginaweergaven. Heel relatief natuurlijk, maar ik was toch even onder de indruk van het aantal mensen dat de moeite had genomen om m’n bericht te bekijken.

Toen ik gisterenavond merkte dat het bezoekersaantal opliep, heb ik het bericht nog eens kritisch doorgelezen. Dat is kennelijk het effect van een wat groter publiek, dat ik toch nog eens door hun ogen naar m’n bericht wil kijken. Ik merkte dat ik voor deze grotere groep liever een duidelijk punt wilde maken in plaats van wat associaties onder elkaar te zetten, zoals ik had gedaan. Dus heb ik het bericht een beetje aangepast.

Dat ging ten koste van een korte persoonlijke reflectie die erin was opgenomen. Het gaat om deze passage, die volgt op de conclusie dat we met technische hulpmiddelen een betere versie van onszelf worden:

“Ik vind het geweldig om te ontdekken dat de fiets daarvan zo’n treffend voorbeeld is. Het verklaart ook waarom ik fietsen leuker vind dan wandelen. Al wandelend ben je ‘één met de natuur’ en ga je ‘terug naar de basis’, maar het is juist de combinatie van mens en techniek die mij steeds zo fascineert. Zo laten mijn interesse voor de fiets en voor alles wat technisch en digitaal is zich combineren.”

Daar heb ik nog wat langer over nagedacht, want het was een nieuw inzicht over mezelf. Doordat ik een sterke drang heb om duurzamer te leven, druk ik m’n enthousiasme over nieuwe technieken nog weleens weg, of schaam ik me ervoor. Dan heb ik een soort ‘puur leven’ voor ogen en hoewel ik daar theoretisch in kan gaan geloven, past het praktisch niet zo goed bij mij en is het überhaupt niet mogelijk om terug te gaan naar een romantisch verleden dat er nooit was.

Dus ben ik weer dankbaar voor alle techniek die er is en die ik kan gebruiken om m’n mogelijkheden en talenten te versterken en zo een betere versie van mezelf te zijn. Tegelijkertijd blijf ik bij m’n afsluiting van gisteren: neem een voorbeeld aan de fiets! We moeten eraan wennen om nieuwe technieken en ons gebruik ervan kritischer te beoordelen.

Legt het onnodig of onevenredig beslag op onze grondstoffen, ruimte, energie en tijd, of op de levens van anderen?

Of is het een fiets?

Gerelateerde berichten


Geplaatst

door

Reacties

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *