Naar buiten jij! Ik moet mezelf aansporen om van het mooie weer te gaan genieten. Al veel te lang zit ik achter m’n laptop allemaal ‘nuttige’ dingen te doen. En dat is dus best relatief de laatste weken, maar toch heb ik moeite ervan los te komen.
Buiten besluit ik het Voddijkpad te lopen. Een wandelpad dat midden door de polder loopt, dwars door boerenweilanden, met balken over slootjes, maar vroeger de belangrijkste verbinding tussen de dorpen ‘t Woudt en Schipluiden vormde.
Langzaam neem ik afstand van de wereld waardoor een grote weg loopt met druk verkeer. De wereld waarin iedereen onderweg is naar het volgende. Ik geniet van de rust en het weidse uitzicht. Verbonden met de grond en de mensen die mij voorgingen. Onderweg naar nergens.
Staand in de modder lijkt mijn laptop een nutteloos werktuig.
Geef een antwoord