Het zat al langer in m’n hoofd maar nu ik een sabbatical heb, vallen de meeste excuses weg. Niet genoeg tijd? Niet genoeg inspiratie? Probeer dat maar eens vol te houden als er minimaal 36 uren per week vrijvallen, met als voornaamste doel – zwart op wit – om ‘mijn eigen interesses te volgen’.
Toch lag het niet direct voor de hand om een dagelijkse blog te beginnen. Ik volg een aantal dagelijkse bloggers zoals Seth Godin en Jan van den Berg, en kijk met bewondering naar de inzichten die zij delen en hun discipline om geen dag over te slaan. Ik vroeg mijzelf af: hoe zit het met mijn inzichten en discipline? Wat heb ik te vertellen, is dat het delen waard en hoe weet ik of ik het volhoud?
Intussen heb ik het antwoord: inzichten en discipline groeien door te beginnen. En daar komt de sidcha om de hoek.
Via het artikel I disconnected from the electric grid for 8 months—in Manhattan maakte ik kennis met Joshua Spodek. De meeste mensen willen best duurzamer leven, maar… en dan volgen allerlei excuses. Als je op dat gebied iets schijnbaar onmogelijks presteert (zoals jezelf afsluiten van het electriciteitsnet, middenin de stad, en dat 8 maanden volhouden), heb je mijn interesse. Op zijn website introduceert hij de sidcha:
Self-Imposed
Daily
Challenging
Healthy
Activity
Het punt hierbij is dat de activiteit niet eens uitmaakt, als het maar self-imposed, daily, challenging en healthy is. Wat krijg je daarvoor? Natuurlijk: je draagt dagelijks bij aan je eigen gezondheid of die van je leefomgeving, en hoogstwaarschijnlijk word je ergens steeds beter in. Maar het punt is vooral: je bouwt discipline, voldoening en zelfvertrouwen op. Om dat te ervaren, moet je het gaan doen. Ook al zijn de omstandigheden niet ideaal en stelt het nog bijna niets voor.
En zo veranderde ik gisterenmiddag om 14:48 van iemand die best dagelijks zou willen bloggen, maar… in iemand die dagelijks blogt. Met een schrijfsel dat op zichzelf niets voorstelde.
Geef een reactie