Happen en trappen: rondje Groene Hart

Bij het afscheid op m’n werk kreeg ik een cadeaubon van Happen en Trappen. Dat zijn fietstochten waarbij je van gang naar gang fietst: koffie, voorgerecht, soep, hoofdgerecht, nagerecht. Zelf zou ik zo’n verzorgde tocht niet snel uitkiezen, maar toch is het best leuk om te krijgen. Waarom? Juist omdat je het anders niet zou doen waarschijnlijk. Ik vroeg m’n moeder mee en samen fietsten we het Rondje Groene Hart, vanuit Leimuiden.

Inderdaad bleek het best een goed concept. De gpx-bestanden van de etappes had ik in m’n Wahoo gezet. Op wat gemiste afslagen na (ik kan kennelijk niet tegelijk praten / luisteren en navigeren) verliep de route perfect. Om ons heen veel water, molens, weilanden, bosjes en vogels. We fietsten bijna een heel rondje om het Braassemermeer vanwege wegwerkzaamheden. Daardoor kwamen we twee keer op een pontje terecht, een goede aanvulling op de eigenlijke route.

Ik vroeg een restaurant-eigenaar of het Happen en Trappen een beetje liep. De eerste jaren zeker, was het antwoord, en na Corona waren er veel ‘inhalers’ maar nu leverde het nog maar mondjesmaat extra klanten op. Tja, ik snap het wel. Fietsen en eten hoort altijd al bij elkaar, daar heb je geen Happen en Trappen voor nodig. De volgende keer plan ik het wel zelf.

Zal je zien dat er zonder cadeaubon geen volgende keer komt.