Je winkelwagen is momenteel leeg!
Degenen die mij al langer volgen, weten dat ik twee grote interesses heb: fietsen en duurzaamheid. En die zijn te combineren. Verduurzaming van de fietsindustrie? Precies in de roos!
Toen ik kort geleden terecht kwam op de website van Shift Cycling Culture maakte m’n hart een sprongetje. Het bestaat! Een serieus georganiseerd initiatief om de fietsindustrie te verduurzamen.
Niet veel later kwam er goed nieuws uit deze hoek. Een aantal grote merken heeft de handen ineengeslagen om de CO2-uitstoot in hun toeleveringsketen te verminderen. De merken mogen natuurlijk worden genoemd, het gaat om Accell (o.a. Batavus, Koga, Sparta), Ampler, Canyon, QBP, Rose, Schindelhauer, Schwalbe, Scott en Trek.
Tot 95% van de uitstoot in de keten vindt plaats bij de winning van grondstoffen en productie van onderdelen. Dat gebeurt grotendeels buiten het zicht van onze Westerse bedrijven, namelijk in Azië. Daarom ontwikkelen de genoemde merken een online en open source Climate Action Training. “De training biedt fundamentele kennis over het meten en rapporteren van de uitstoot van broeikasgassen, het stellen van reductiedoelstellingen en het monitoren van de voortgang, evenals relevante casestudies van mogelijke oplossingen om de uitstoot terug te dringen.”
Al doorlezend en -klikkend kwam ik terecht bij één van de initiatiefnemers van Shift Cycling Culture, Erik Bronsvoort. Zijn website Circular Cycling verwijst naar een boek dat hij schreef met de titel From marginal gains to a circular revolution: A practical guide to creating a circular cycling economy.
In de lineaire economie worden van ruwe materialen fietsen en fietsonderdelen geproduceerd, die worden gebruikt en na een bepaalde tijd als afval eindigen. Bedrijven verdienen geld met de verkoop van nieuwe spullen, dus consumenten worden aangemoedigd om steeds iets nieuws te kopen. Hoewel de meeste innovaties voor recreatieve fietsers weinig verschil zullen maken, worden deze groots gepresenteerd en is er vooral onder wielrenners een drang om steeds het nieuwste en beste te kopen.
In een circulaire economie worden fietsen, onderdelen en materialen na gebruik eerst zoveel mogelijk hergebruikt, dan gereviseerd, dan opnieuw vervaardigd, dan gerecycled en tot slot biologisch afgebroken. Het productieproces is hierop ingericht, bijvoorbeeld door gebruik te maken van natuurlijke materialen die goed zijn te recyclen en producten zodanig te ontwerpen dat ze goed zijn te repareren.
Het concrete model dat Erik voor de fietsindustrie schetst, kent onder andere een terugkoopgarantie voor het frame en een abonnementsmodel voor de groepset, wielset, pedalen en computer. Zo wordt het voor fabrikanten interessant om fietsen en spullen te maken die lang mee gaan, compatibel zijn en makkelijk te onderhouden en repareren.
Tot slot (voorlopig) kwam ik terecht bij twee podcasts van Nerd Alert, waarin dit thema uitgebreid aan de orde komt. Lekker luchtig en toch heel inhoudelijk:
Verduurzaming van de fietsindustrie vraagt nogal wat. De beweging van binnenuit groeit gestaag. Tegelijk is het belangrijk dat consumenten duurzame keuzes maken. Dat is niet altijd makkelijk. In de webshop van Simpelweg Fietsen vind je alleen maar premium fietsspullen die lang meegaan en zijn geproduceerd met oog voor het milieu. Per product geef ik daar zoveel mogelijk relevante informatie over.
From marginal gains to a circular revolution: A practical guide to creating a circular cycling economy
Erik Bronsvoort & Matthijs Gerrits
We moeten af van een fietsindustrie die ertoe leidt dat fietsen, onderdelen en materialen steeds sneller op de afvalhoop belanden. Dit boek schetst een circulaire fietseconomie. Stel je voor dat onze passie voor fietsen niet langer leidt tot vervuiling van de omgeving waarin we rijden!
Interessant maar nog een lange weg te gaan. Schwalbe recyclet inmiddels binnen en buitenbanden. Grote boosdoener is carbon. Niet/nauwelijks te hergebruiken. Zijn meen ik wel pogingen in procesd
Er zijn hoopvolle ontwikkelingen maar het moet nog veel beter worden inderdaad. Het recyclen van carbon is lastig. Gelukkig zijn carbon frames tegenwoordig beter te repareren. Zelf rijd ik nog altijd op een wat oudere aluminium racefiets. En geloof me, als ik eraf gereden word ligt het meestal niet dááraan.
Geef een reactie